Ruwe Cacao : Herkomst

Cacao groeit aan de bomen, maar niet in de poedervorm zoals we die kennen. Vindt u dit een belachelijke zin, waarschijnlijk wel, doch het is bedoeld als een statement.

Mensen hebben meer en meer de neiging ervan uit te gaan dat alles in een fabriek gebeurt, en verliezen uit het oog dat alles (in voeding toch) het product is van enerzijds een natuurlijke grondstof en anderzijds menselijke hulp aan die voedselketen. Zo ook voor cacao. Iedereen weet ondertussen wel dat dit een ingrediënt is van Chocolade is, maar daar stopt het meestal. Dat er tegenwoordig ook al veel chocolade producten op de markt zijn die waarschijnlijk slechts een vleugje cacao bevatten en voor de rest chemische vervangers, is minder geweten, (cacao is duur, het is niet voor niets dat het soms het ‘bruine goud’ genoemd wordt) . En dat de eindproducten, om te beantwoorden aan onze smaak, ‘verrijkt’ worden met een boel additieven, kleurstoffen, vulmiddelen, enz. nemen we erbij als een noodzakelijk kwaad en staan er niet meer bij stil.

Aanvankelijk werd cacao uitsluitend in Zuid- en Midden- Amerika gevonden, de belangrijkste landen daarvan zijn nu nog Brazilië, Ecuador, Colombia, Mexico en Venezuela op kop, doch ook De Dominicaanse Republiek en Trinidad. Sinds de Kolonisatie is dat enigszins veranderd, elk koloniserend land heeft de cacaoboom uitgevoerd naar zijn eigen kolonie rond de evenaar (plaats waar hij het best groeit) en zo vind je nu cacaobomen in Afrika (Ivoorkust en Ghana voornamelijk doch ook Nigeria en Kameroen), Indonesië (Java en Sumatra) en Papoea-Nieuw-Guinea. Dat er verschillende kwaliteiten zijn in cacao is een kennis die ikzelf ook nog maar ontdekt heb omdat ik er meer begin over te lezen. Zo wordt gesproken over Forastero – de algemene huishoud chocolade zeg maar , deze maken 80% uit van de wereldproductie, en worden voor heel veel toepassingen gebruikt. Ze zijn beter bestand tegen omgevingsinvloeden, ziektes, e.d. en de bomen dragen meer vruchten. De andere zijn edelsoorten, met mooie namen zoals Criollo, die een aantal ondersoorten heeft, Trinitario (een kruising tussen beide vorige), de Nacional (enkel te vinden in Ecuador) en de top of de bil, de bijna onbetaalbare Porcelana. Deze maken slechts 20% van de productie uit en worden vooral gebruikt voor Top-chocolades. Ze zijn veel gevoeliger voor ziektes en omgevingsinvloeden en kweken veel minder gemakkelijk, waardoor ze ook veel duurder zijn.

De kweekomstandigheden van de cacaobomen hebben ook veel invloed op de kwaliteit, doch ik zal u hier niet bezighouden met een cursus cacao-kweken.

Xoçai werkt met cacao uit kleine familieplantages in Ivoorkust, die kweken met respect voor de natuur en de medewerkers en geen pesticiden gebruiken. Dit is al een eerste facet over wat deze firma in petto heeft en past perfect in het totaalbeeld.